De Zoo

Marzec rozpoczął się wycieczką do krakowskiego zoo. Nie obyło się bez przygód. Na przystanku autobusowym o wdzięcznej nazwie Strzelnica, gdzie czekałyśmy na autobus nr 134, zaatakował nas bardzo jurny dziadunio. Niby to ciekawiły go nadruki na naszych koszulkach, ale dziwnym trafem jego oczy zawsze błądziły w tym samym kierunku. Pikanterii dodawał fakt, iż małżonka starszego pana stała sobie kilka metrów dalej. Stary odpuścił dopiero po kilku zmasowanych atakach. Powiem szczerze, że takiego podrywu w swoim trzydziestoletnim życiu jeszcze nie miałam. 

Ale nie tylko dziadek poczuł wiosenne słoneczko. Zwierzaki w zoo tłumnie wyległy na wybiegi. Jedynie tapiry zostały jeszcze w zamknięciu, bo było dla nich za zimno. Dla mnie, po całym tygodniu spędzonym w pracy, taki kontakt z naturą to naprawdę bardzo miła odmiana. Wiem, wiem, zoo to świat tak samo sztucznie wykreowany jak galerie handlowe. Ale przynajmniej jest w nim POWIETRZE, a to wcale nie tak mało.

Poniżej kilka obrazków z wycieczki z podpisami. ;-)

Przy wejściu przywitały nas zielone papugi.

Wieczne piór układanie.

Pelikan - zawsze gotowy do dalekich lotów. Tym razem jednak tylko prostował skrzydła.

Nowa maskotka dla telefonii Orange.

Nakaz mówi sam za siebie...

... ale żywe dyskusje i tak były.

Bo jak tu zmieścić...

... całą żyrafę...

... w jednym kadrze?

Surykatki tylko kombinowały, jak zwiać z wybiegu.

Czarno-biała czy biało-czarna?

Koty miały, mówiąc językiem internetowym, "wyjebane na wszystko". 

Wygrzewający się chaus...

... i ziewający kot arabski.

Lew troszkę "pomrukiwał"...

... lecz zęby pokazał kto inny.

Obserwowanie zwierząt cieszyło nie tylko małych...

... ale i dużych.

Wujek Samo Zło.

Wikunie w popołudniowym słońcu.

A na koniec cysorz...

... i jeszcze jeden...

Arcycysorz do kwadratu.