Etykiety

To "coś"

Po czym poznać, że obraz jest dobry? Każdy historyk sztuki - obojętnie od wieku - powie zapewne, że o jakości obrazu decyduje kilka czynników, t. j. podejście do tematu, wykonanie, kontekst - formalny i historyczny - w jakim rozpatruje się daną pracę i wiele jeszcze tego typu pierduł. Natomiast moje osobiste podejście opiera się tylko i wyłącznie na stwierdzeniu, czy dana praca ma w sobie to "coś", przy czym owo "coś" jest niedefiniowalne i opiera się na wyłącznie chemii, powstałej między nią (pracą) a odbiorcą.

Dzisiaj chciałabym zaprezentować obazy, które mają to "coś". Są to prace mojego kolegi ze studiów Waldka Libery. Waldek tworzy obrazy w cyklach, przeto będę do nich jeszcze do nich wracać. Teraz jednak wrzucam kilka z nich (z pominięciem cykliczności), by dać o jego twórczości jakieś ogólne pojęcie.


"Rozmowa" z cyklu "Bycie" - olej, pilśnia, 2007


"XXI" z cyklu "Drzewo albo las, las albo drzewo" - 68,5 x 97,5, bristol, collage, technika mieszana, 2009


"Xiega VII" z cyklu "Xięga" - 34,5 x 49,5, technika mieszna, płótno, 2008.


"Ptak" z cyklu "Ptaki" - technika mieszana, pilśnia, 2008.


"Błazen hiszpański (Norman Leto) z cyklu "Głowy" - A 4, olej, papier, 2006-2007.



I wreszcie sam autor.


I szkoda tylko, że Waldek tego nie wystawia.

Wyślij posta przez e-mail
Etykiety:

Komentarze

  1. Anonimowy30 maja 2010 22:47

    Czytałem kiedyś badania na temat zachwytu ogólnie pojętą sztuką. Od dawna ciekawiło mnie, jak to się dzieje, że jedni ludzie potrafią się zachwycić muzyką, jakimś obrazem a dla drugich ten sam obraz ta sama muzyka to... nudy.
    Badacze stwierdzili, że w rozsmakowaniu się we wrażeniach estetycznych potrzebne jest rozumienie ich... Nie jest to warunek wystarczający (jednak konieczny) Rozumienie wiązało by się między innymi z kojarzeniem zaszeregowaniem.
    Wychodzi na to, że by sztuką rozumieć należało by się w niej rozsmakować. Taki stopniowy proces.
    Najwyraźniej na tym etapie jeszcze nie jestem, gdyż dzieła Waldka np ptak karmiący młode, są dla mnie, hmmm... niezrozumiałe...
    Liczę na progres u siebie. Może jest dla mnie jeszcze jakaś nadzieja :)

    Pio

    OdpowiedzUsuń
  2. JM30 maja 2010 23:21

    "Nadzieja bywa, jeżeli ktoś wierzy,
    że ziemia nie jest snem, lecz żywym ciałem" - jak pisał Miłosz. ;-)
    Wiesz, z lekkim dystansem traktuję teorie psychologiczne odkąd tzw. specjaliści nie mogli sobie poradzić z moim własnym przypadkiem. Ze sztuką jest jak z zakochaniem: albo Cię weźmie (od razu czy też za którymś razem) albo nie. To jest sytuacja zerojedynkowa. Owszem, można dorabiać do tego uczoną podbudowę, ale to na niewiele się zdaje.
    A mnie w pracach Waldka (zwłaszcza w cudownym "Błaźnie hiszpańskim") podoba się przede wszystkim oddech, spontaniczność, malarski gest. Jest to praca całowicie swobodna, ale i całkowicie świadoma. Trzeba wielkiego kunsztu, by machnąć sobie coś takiego "od niechcenia". A raczej - co będzie wyglądało jak coś "od niechcenia".

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty